Historia Manufaktury Łódzkiej - artykuł na blogu restauracji u KALMANA - Kuchnia Polsko-Żydowska w Łodzi

Historia Manufaktury Łódzkiej

15 czerwca 2025Prof. Jan Kowalski12 minManufaktury

Poznaj fascynującą historię kompleksu Manufaktury - od fabryki Izraela Poznańskiego do nowoczesnego centrum handlowo-kulturalnego.

Manufaktura w Łodzi to jeden z największych kompleksów handlowo-usługowo-rozrywkowych w Europie, który powstał na terenie dawnego imperium przemysłowego Izraela Poznańskiego. Historia tego miejsca to fascynująca opowieść o przemianach gospodarczych, społecznych i kulturowych, które ukształtowały Łódź na przestrzeni ostatnich 150 lat.

Początki imperium Poznańskiego

Historia Manufaktury zaczyna się w 1851 roku, kiedy to Izrael Kalmanowicz Poznański, syn drobnego handlarza, kupił pierwszą działkę przy ulicy Ogrodowej w Łodzi. Na tym niewielkim kawałku ziemi rozpoczął budowę swojego przemysłowego imperium, które z czasem stało się jednym z największych kompleksów włókienniczych w Europie.

Izrael Poznański (1833-1900) był wizjonerem i przedsiębiorcą, który doskonale wykorzystał możliwości, jakie dawała gwałtownie rozwijająca się Łódź - miasto, które w XIX wieku przekształciło się z małej osady w przemysłową metropolię, często nazywaną "polskim Manchesterem".

Historyczna zabudowa Manufaktury Łódzkiej
Historyczna zabudowa dawnej fabryki Izraela Poznańskiego, obecnie Manufaktura

Rozwój kompleksu fabrycznego

W ciągu kilkudziesięciu lat Poznański stworzył ogromny kompleks przemysłowy, który obejmował:

Przędzalnia

Największy budynek kompleksu, wyposażony w najnowocześniejsze maszyny sprowadzane z Anglii i Niemiec.

Tkalnia

Miejsce produkcji tkanin, które eksportowano do całego Imperium Rosyjskiego i poza jego granice.

Bielnik i farbiarnia

Zakłady odpowiedzialne za wykańczanie tkanin, nadawanie im koloru i odpowiednich właściwości.

Elektrownia

Własne źródło energii dla całego kompleksu, co było niezwykle nowoczesnym rozwiązaniem na przełomie XIX i XX wieku.

Oprócz budynków stricte produkcyjnych, kompleks obejmował również:

  • Pałac Poznańskiego - okazałą rezydencję rodziny, będącą manifestacją ich bogactwa i pozycji społecznej
  • Osiedle robotnicze - domy dla pracowników fabryki, co było wyrazem paternalistycznego podejścia Poznańskiego do swoich pracowników
  • Szpital fabryczny - jeden z pierwszych tego typu obiektów w Łodzi, zapewniający opiekę medyczną pracownikom
  • Szkołę przyfabryczną - miejsce edukacji dzieci pracowników
  • Straż pożarną - niezbędną w przypadku zakładów włókienniczych, gdzie ryzyko pożaru było wysokie

Złota era fabryki

Przełom XIX i XX wieku to okres największej świetności zakładów Poznańskiego. W tym czasie:

  • Zatrudnienie sięgało 7000 pracowników
  • Produkcja roczna wynosiła około 1,5 miliona rubli
  • Fabryka posiadała najnowocześniejsze maszyny i technologie
  • Produkty eksportowano do całego Imperium Rosyjskiego i poza jego granice

Po śmierci Izraela Poznańskiego w 1900 roku, przedsiębiorstwo przejęli jego synowie, w tym Maurycy i Ignacy, którzy kontynuowali dzieło ojca. W 1913 roku firma została przekształcona w spółkę akcyjną "Towarzystwo Akcyjne Wyrobów Bawełnianych I.K. Poznańskiego".

Trudne czasy

I wojna światowa przyniosła pierwsze poważne trudności dla fabryki. Utrata rynków rosyjskich po rewolucji bolszewickiej była dotkliwym ciosem dla łódzkiego przemysłu włókienniczego. Mimo to, zakłady Poznańskiego przetrwały i kontynuowały produkcję w okresie międzywojennym.

II wojna światowa i okupacja niemiecka oznaczały przejęcie fabryki przez Niemców. Wielu żydowskich pracowników i członków rodziny Poznańskich zginęło w Holocauście.

Po wojnie, w 1945 roku, zakłady zostały znacjonalizowane przez komunistyczne władze i przemianowane na "Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. Juliana Marchlewskiego" (ZPB Poltex). Fabryka kontynuowała produkcję, choć w zmienionych warunkach gospodarki centralnie planowanej.

Upadek i transformacja

Transformacja ustrojowa po 1989 roku przyniosła kryzys polskiego przemysłu włókienniczego. ZPB Poltex, podobnie jak wiele innych łódzkich fabryk, nie poradził sobie w nowych warunkach gospodarki rynkowej. W 1997 roku zakłady ogłosiły upadłość, a produkcja została wstrzymana.

Przez kilka lat kompleks stał opuszczony, popadając w ruinę. Jednak w 2000 roku pojawiła się szansa na nowe życie dla historycznych budynków - francuska firma Apsys zakupiła teren i rozpoczęła ambitny projekt rewitalizacji.

Narodziny Manufaktury

Projekt rewitalizacji dawnych zakładów Poznańskiego był jednym z największych tego typu przedsięwzięć w Europie. Prace trwały od 2003 do 2006 roku i kosztowały około 200 milionów euro.

17 maja 2006 roku oficjalnie otwarto Manufakturę - nowoczesne centrum handlowo-usługowo-rozrywkowe, które zachowało historyczny charakter i architekturę dawnej fabryki. Kompleks obejmuje:

Centrum handlowe

Ponad 300 sklepów, restauracji i punktów usługowych.

Instytucje kulturalne

Muzeum Sztuki ms2, Muzeum Fabryki, Teatr Mały.

Obiekty rozrywkowe

Kino, kręgielnia, ścianka wspinaczkowa, fitness club.

Hotele

Andel's Hotel (obecnie Vienna House Andel's Lodz) w dawnej przędzalni.

Rynek

Centralny plac o powierzchni 30 000 m², miejsce wydarzeń kulturalnych i rozrywkowych.

Znaczenie kulturowe i społeczne

Manufaktura stała się nie tylko centrum handlowym, ale prawdziwym sercem współczesnej Łodzi. Jej znaczenie wykracza daleko poza funkcje komercyjne:

  • Zachowanie dziedzictwa - rewitalizacja uratowała cenny zabytek architektury przemysłowej
  • Nowa tożsamość miasta - Manufaktura stała się symbolem transformacji Łodzi z miasta przemysłowego w centrum kultury i usług
  • Przestrzeń publiczna - rynek Manufaktury to największy prywatny plac miejski w Europie, pełniący funkcję agory
  • Miejsce pamięci - kompleks przypomina o żydowskich korzeniach przemysłowej Łodzi i wkładzie rodziny Poznańskich w rozwój miasta

Dziedzictwo rodziny Poznańskich

Manufaktura to nie tylko budynki, ale także historia rodziny Poznańskich, która odegrała kluczową rolę w rozwoju Łodzi. Izrael Poznański, syn Kalmana, był jednym z największych łódzkich przemysłowców, a jego syn Maurycy kontynuował dzieło ojca.

Rodzina Poznańskich, podobnie jak inne żydowskie rody fabrykanckie (Silberstein, Rosenblatt, Hertz), przyczyniła się do przekształcenia Łodzi w przemysłową metropolię i centrum wielokulturowego społeczeństwa, w którym współżyli Polacy, Żydzi, Niemcy i Rosjanie.

Restauracja u KALMANA - kontynuacja tradycji

Nasza restauracja, nazwana na cześć Kalmana Poznańskiego - ojca Izraela, jest hołdem dla tej wyjątkowej rodziny i jej wkładu w historię Łodzi. Zlokalizowana w kompleksie Manufaktury, przy ul. Drewnowskiej 58, obok ścianki wspinaczkowej, restauracja u KALMANA łączy tradycję z nowoczesnością, podobnie jak cała Manufaktura.

Serwujemy tradycyjne dania kuchni polsko-żydowskiej, nawiązując do kulinarnego dziedzictwa wielokulturowej Łodzi. Nasz wystrój i atmosfera przypominają o bogatej historii tego miejsca, a jednocześnie oferują nowoczesne, komfortowe doświadczenie kulinarne.

Podsumowanie

Historia Manufaktury Łódzkiej to opowieść o przemianach - od małego warsztatu do przemysłowego giganta, od upadku do odrodzenia w nowej formie. To także historia rodziny Poznańskich i ich wkładu w rozwój Łodzi.

Dziś Manufaktura jest nie tylko centrum handlowym i rozrywkowym, ale także żywym pomnikiem przemysłowej historii miasta i symbolem jego transformacji. Odwiedzając restaurację u KALMANA, stajecie się częścią tej fascynującej historii, łączącej przeszłość z teraźniejszością.

Odwiedź nas w sercu Manufaktury!

Zapraszamy do restauracji u KALMANA, gdzie historia spotyka się z kulinarną tradycją.

ul. Drewnowska 58, obok ścianki wspinaczkowej

O autorze

Prof. Jan Kowalski

Ekspert w dziedzinie kultury i tradycji żydowskiej, autor licznych publikacji na temat historii Łodzi i jej wielokulturowego dziedzictwa.

Powiązane artykuły

ManufakturyKuchnia ŻydowskaTradycjeŁódź